Wandeling naar Beertsenhoven, Wielder bos, Stokhem, de Hut, Reijmerstok, Terlinden en Euverem op zaterdag 24 oktober 2020.
Deze zaterdag een fijne wandeling gemaakt vanuit mijn “kot” naar de natuur in het Bos boven Wijlre en verder door naar Terlinden. Best pittig omdat je eerst door Beertsenhoven omhoog moet naar het Bos, vervolgens dalend voor Stokhem en weer omhoog naar Reijmerstok. Via het gehucht de Hut loop je prachtig door het dal naar Reijmerstok. Maar eerst moest ik nog dat pareltje van Wijlre passeren. Dit kasteel in vroeger tijden een waterburcht, heeft van die typerende “speklagen” in zijn twee verdiepingen opbouw. Reeds in 1040 werd deze burcht bewoond door edelen uit de buurt. Koning Hendrik schonk het aan zijn nicht Ermengardis. In 1625 werd het bewoond door Johan Arnold van Wachtendonck. Hij heeft blijkbaar zo`n stempel op deze omgeving gedrukt, dat een plein naar hem vernoemd is. Het woongedeelte stamt uit de 17e eeuw met in een U-vorm de dienstgebouwen. In de 20e eeuw was het echtpaar Jhr. George Louis van der Maesen de Sombreff de eigenaar. Iedere eigenaar kluste er weer iets aan of sloopte een gedeelte, al naar gelang van de tijdsgeest. Sinds 1981 is het kasteel in bezit van het echtpaar Jo en Marlies van Eijck. Als echte kunstliefhebbers hebben zij een hedendaagse stempel op dit fraaie bouwwerk gedrukt. De fraai aangelegde tuin door de Maastrichtse architect Mathias Soiron. In deze tuin kun je genieten van hedendaagse kunst. Je moet ervan houden; persoonlijk ben ik hier niet gecharmeerd van, of zoals mijn vroegere docent kunstgeschiedenis zei: “je vindt het mooi of je vindt het lelijk”. In 2001 werd er een betonnen “bunker” gebouwd het z.g. Hedge House; ook hier geldt, je vindt het mooi of… Sinds enige tijd is het kasteel opgenomen in de Bonnefanten stichting. Zij organiseren regelmatig tentoonstellingen.
Vlak voor het kasteel ligt een oude bunker, die tijdens de 2e W.O. een bescheiden rol heeft gespeeld in de vertragingslijn der Geullinie. In deze hoek staan trouwens meerdere gebouwen, die de moeite van het aanschouwen waard zijn. Richting Beertsenhoven, een klein gehucht achter de Kwakkerpool, ligt een landhuis met een mooie tuin eromheen. We zijn verwend met zoveel moois achter de keukendeur. In Beetsenhoven klom ik via de holle weg naar het Wielder bos. Eigenlijk had ik dit pad nog nooit bewandeld, tenminste overdag. De vergezichten kreeg ik er deze keer gratis bij. Aan het eind van dit pad daalde ik weer af richting Stokhem; Voor Stokhem weer omhoog naar het plateau boven Gulpen. Boven op het plateau blies me een felle wind tegemoet. Ter hoogte van Ingber werd het blaas geweld gelukkig getemperd door een brede haag. Hier sloeg ik linksaf naar de grote doorgaande weg naar Margraten. Deze stak ik over richting het oefenterrein van de Politie honden vereniging. Op zij van dit gebeuren, liep een smal paadje naar het viaduct over de weg naar Reijmerstok. Dit dal werd vakkundig begraasd door tal van schapen.
Voor het viaduct boog ik af naar Reijmerstok. Een schilderachtig dorp, met eens in het jaar een grote kunst happening de “Poorten van Reijmerstok”. Alle deelnemende kunstenaars tonen hun kunstobjecten onder de poorten van diverse boerderijen. Een manifestatie, die dit jaar helaas niet door kon gaan. Bij de grote weg naar de Planck liep ik bij Terlinden linksaf naar Euverem. Deze weg wordt door zowel wandelaars als fietsers , intensief gebruikt. Halverwege ligt de plantage van de Fam. Wouters. De plukkers waren druk in de weer om al dat fruit binnen te halen. Zelf heb ik jaren aan deze arbeid deelgenomen. Aan het eind van deze weg daal je weer af naar Euverem. Ik nam het pad langs de boerderij en meed de drukke weg naar Gulpen. Voordeel is, dat je vlak langs Neuburg komt. De staat van het kasteel is sinds jaren onveranderd. De gracht en de gebouwen er omheen hebben een opkikker nodig. Het ziet er triest uit; hier over heb ik al eerder gewag van gemaakt. In het centrum van Gulpen groette ik mijn kleurrijke vriendin; ze mocht even mijn hoed lenen, want ik vond dat ze koude “oren” had. De laatste kilometers wandelde ik langs de Gulp door de weilanden naar mijn stulpje aan de Geul.
De natuur is nu Prachtig; ik genoot van de uitbundige kleuren van de natuur. Bedankt.
Verslag en foto's: John Driesen
Vervolg foto’s zie: Foto's Beertsenhoven e.o.
Ingezonden reacties op het verslag en de foto's
