Bustocht 4 op zaterdag 30 oktober 2010 naar Winningen.   

 

 

Op deze zaterdagmorgen stond de vierde en tevens laatste busreis van onze club Jo-Ne gepland. Helaas was de bus niet helemaal vol, maar dat kon de pret niet deren. De leden die meegingen zullen er achteraf geen spijt van hebben gehad. De omgeving van Winningen in het Moezeldal is sprookjesachtig te noemen. Vooral de herfstkleuren toveren een kleurenpalet op de bomen, dat wel eens de “Goldene Herbst” genoemd wordt. De hellingen staan van felgeel tot bloedrood in “vlammen”. De dorpjes en stadjes liggen daar als pareltjes tussen en wedijveren met al dat schoons.

 

 

 

Om klokslag 8.30 uur rolde de bus met onze chauffeur Claus de hoofdstraat van Vijlen binnen. De toestand van het weer was nog twijfelachtig; doch Claus voorspelde, dat het weer in Winningen prima zou zijn. Vol goede moed en zin vertrokken we richting het Moezeldal.

Omstreeks 10.45 uur arriveerden we in het dorpje en moesten gelijk de benen strekken (wat ook wenselijk was na zo`n rit) om het startlokaal te bereiken. In de ruime startlocatie was het al heerlijk druk en na de gebruikelijke kop koffie en vla (of broodje) togen we op pad. De route liep even horizontaal om daarna meteen omhoog de wijnvelden in de duiken. Dit pad met aan weerszijden een heerlijk panorama toonden in al zijn pracht de druivenstruiken met op diverse borden informatie over de teelt, soort, pluk, enz. De zon piepte tussen de wolken door en deed de temperatuur lekker oplopen tot waarden, die we normaal in de lente verwachten. Over de autoweg vervolgde de route een slingerend pad tot boven langs de heuvelrand. Dit vlakke gedeelte wordt gebruikt voor de akkerbouw en enkele paardenliefhebbers.

 

 

De eerste controle stond pal aan de rand van die heuvel en bood een uniek uitzicht over de Moezel en de wijnvelden. Aan de boorden van de Moezel liggen her en der de dorpen tegen de oevers geplakt. Na dit fraaie uitzicht verder via veld en bos weggetjes naar de tweede rust, die net als de eerste tegen de rand van de heuvel stond.

 

 

 

De naam Domgärtenhütte gaf je meteen  het echte “berggevoel”. Ook hier weer een mooi panorama over de stad en omgeving. Het volgende stuk daalde langzaam af naar beneden en eiste zijn tol van de knietjes. Via het wijnpad kwamen we weer terug in het startlokaal.

 

 

Hier was het lekker vol met tevreden wandelaars, die zich de lokale producten goed lieten smaken. De steak met friet ging er in als koek. Het “Weissbier” trouwens ook. Volgens afspraak moesten we terug naar de bus bij het station lopen. Dit bood tevens de mogelijkheid om nog even door het centrum van het stadje te lopen. Met weemoed vertrokken we weer richting Vijlen. Claus vertelde ondertussen het geheim van een goed huwelijk; al speel je het “spelletje” nog zo goed, laat je af en toe “gevangen” nemen, maar probeer geen “levenlang” te krijgen. Na deze en nog enkele fraaie moppen doemde in de verte de skyline van Vaals op en was deze reis bijna ten einde. Dankzij de prachtige natuur, het uitstekende gezelschap, de voortreffelijke rijkunst van Claus, de hartelijke en gezellige club te Winningen, was deze dag waard om toegevoegd te worden aan de reeks van onvergetelijke belevenissen van onze club.

 

VSV “Schnelle Füße” Koblenz bedankt voor jullie prachtige wandeltocht en welkom in mei als jullie met de bus ons mooie Vijlen komen bezoeken.     

 

 

Verslag en foto's: John Driesen en Jo Wetzelaer

 

Vervolg foto’s zie:  Foto’s Winningen

 

Ingezonden reacties op het verslag en de foto's