Wandeling te Banneux Louveigne op zaterdag 23 februari 2013. 

 

 

Mochten we woensdag even aan de lente ruiken, vandaag was Koning Winter in vol ornaat terug. Het begon vanochtend met een lichte motsneeuw om met tussenpozen een vernieuwde aanval op het weer te doen. Af en toe blikte de zon tussen twee wolken door, maar werd meteen weer gesmoord door de volgende depressie. Het grijs overheerste en dat is voor een omgeving, die bekend staat voor geweldige vergezichten natuurlijk een tegenvaller. Na een voorzichtige rit over de besneeuwde autowegen, kwam ik om 7.00 uur aan bij het vertreklokaal Mater Dei. Dit imposante gebouw vormt het decor van devotie en Mariaverering. Het plaatsje Banneux is tot in de verre omgeving bekend als bedevaartsoord van Maria, die hier in 1921 8 keer verschenen is aan Mariette Beco. Maria noemde zich de “Vierge des Pauvres”, maagd der armen.

 

De Vaticaanse erkenning volgde in 1952. Sindsdien bezoeken zo`n 700.000 mensen jaarlijks het bedevaartsoord. We zouden dit jaar niet langs de bron van Maria wandelen, maar als eerste lus richting Louveigne gaan. Vanaf de controle in Louveigne verder naar Deigné; dan een lus van de 21 km. naar Haussemont,  Playe en Hotchamps; en retour via Rouge Thier en Banneway. Het eerste deel van onze wandeling ging meteen van start door een prachtig bosgebied. Als je de kaart bekijkt, zie je, dat er diverse groene plekken zijn en dat betekent veel fraaie bossen, Door de sneeuw en strenge vorst  van de afgelopen nacht, waren de bospaden verraderlijk glad; voeg daarbij een sterk hellend pad naar Louveigne en je hebt meteen een “parkoers de glace”.  Vanuit Louveigne wandelden we bergopwaarts naar Deigné. Gelegen in een lieflijk dal, nu helaas verscholen onder een weerbarstige mistlaag, oogt Deigné oer-Waals en knus; dit bedoel ik echt positief, want in deze plaats, met zijn charmante dorpskern, compleet met fontein, is eind juli een bloemendorp met ambachtslieden, folkloregroepen, broederschappen en musici. 

Na een pauze met hete chocomel begon ik aan de lus van de 21 km.  Weer werd ik getrakteerd op  rotsachtige paden, die nimmer horizontaal lopen. De dorpjes, die je passeert zijn in de loop der jaren nauwelijks veranderd, al zie je natuurlijk ook veel nieuwbouw, die goed in het bestaande landschap worden ingepast; met gebruik van mooie ruwe steensoorten en dito raamlijsten in blauwe steen. Terug in de controle van Beigné klopte de wandelvrienden uit Landen aan de deur. Ze zijn ook gecharmeerd van deze streek. Na een verrukkelijke groentesoep (met veel groente) begon ik aan de retour.  Via Rouge Thier liepen we terug naar Banneux. We passeerden eerst een camping in “slaapstand” en konden vaker genieten van prachtig gerestaureerde gebouwen, die met liefde terug zijn gebracht in hun oude glorie. Voor de zaal stond de mensen van Kitom fruit te blauwbekken; het was op dit tijdstip ook echt niet aangenaam en iedereen zocht gauw de warmte van de zaal op. Hier heb ik nog enige tijd gewacht op bekende wandelaars (die waren er genoeg, maar niet die ik bedoel). Na verorbering van mijn befaamde rozijnenbollen ging ik op pad naar mijn huisje langs de Geul; ook daar sneeuwde het flink, maar toch ervoer ik die sneeuw als anders.

 

Li Djoyeuse Etinte van Trasenster; jullie tocht is een klassieker, die ik elk jaar wil meemaken en niet onterecht geniet ik en vele wandelaars van jullie tocht. Bedankt.

 

 

Verslag en foto's:  John Driesen

 

Vervolg Foto's zie:  Foto's Banneux Louveigne

 

Ingezonden reacties op het verslag en de foto's