Wandeling te Embourg op zaterdag 12 januari 2013.

Wakker worden, met  het getik van de regen op je dak, was de laatste tijd schering en inslag. Vanmorgen stond er een prachtige sterrenhemel aan het firmament. Dat werd eindelijk tijd voor de muts en de handschoenen. Ze zaten al een tijdje in mijn rugzak, maar waren telkens te warm om er een hele tocht mee te lopen. De rit naar Embourg verliep zonder problemen, al waren de wegen hier en daar glad. Langs de Maas is het zichtbaar warmer door de temperatuur van het Maaswater. Toen ik vertrok registreerde de thermometer een kleine 5 graden onder nul. 

 

 

Bij het Collège du Sartay was het rond 7.00 uur een drukte van belang. De wandelaars hadden er duidelijk zin in; met zaklampen gewapend, begon men in het eerste ochtendgloren aan de tocht. Vooral het eerste gedeelte vereiste een prima schijnende lamp, want het donkere bos had geen straatlantaarns. Het parkoers verliep in 4 lussen met twee pauze plaatsen, die als wielen van een wagen terug kwamen in die twee rusten. Het eerste gedeelte richting de eerste rust te Sart Tilman, klom omhoog langs de maasoever en gaf een prachtig versluierd uitzicht over de stad.

De strategisch gekozen pauze plaats gaf de mogelijkheid om in twee lussen het “Reserve Naturelle Privee agreee du Sart Timan” te verkennen. Dit terrein om en tussen de universiteitsgebouwen is een museum op zich. Diverse beelden sieren het parkachtige landschap en helpen mee om de gebouwen, die toch al zoveel mogelijk zijn “weg gewerkt” in de natuur, tot een eenheid te maken. De eerste lus van 3 km maakte een rondje door dat park en klom terug naar de rust in Sart Tilman. De tweede, grotere lus doorkruiste een groot gedeelte van het bos rond en door Sart Tilman. Na een korte pits stop volgde de splitsing naar Tilff. 

 

 

De Ourthe is daarbij natuurlijk niet over het hoofd te zien. Deze snelstromende rivier voert in deze dagen heel wat regenwater af. Op sommige plaatsen was goed te zien, dat de stand van deze rivier behoorlijk hoog was; veel zwerfvuil, takken en hele boomstammen lagen langs de oever. De derde rust in Tilff in de Ecole Maternelle, volgde na een toer door het mooie stadje aan de Ourthe. Het doet denken aan de stadjes langs de Moezel. Via een wandeling door het centrum van Tilff begonnen we aan de retour naar Embourg. Een tijdlang loop je dan langs de snelweg van Luik naar de Ardennen; onderdeel van de Route de Soleil, die menig vakantieganger volgde op weg naar de zon in Zuid Frankrijk. of Spanje. Geenszins een saai deel van de route, want ze loopt over de heuvelrug van een gebied, dat zeer bosrijk is en bestaat uit rotsachtige paden.

Dat de natuur de afgelopen maanden volledig in de war is, bewees een bloeiende bremstruik (??) op de zuidzijde van de helling. Vandaag was het echter menens met een dagtemperatuur net boven het vriespunt. Terug in de zaal was het dringen geblazen; geen plek was onbezet en noopte mij tot een snelle aftocht. In de auto was plek zat en nadat de vochtige boel was verwisseld voor een droge boel, reed ik over de autoweg terug naar ons stadje aan de Maas. Bij Gronsveld dook ik vervolgens door het bos richting Gulpen-Wijlre, waar een heerlijk dampende kop koffie (met wat erbij) voor me klaar stond.

 

Marcheurs Embourg; het was een prachtige, ruige tocht. De natuur langs de Maas en de Ourthe en zijn steile rotsen, een plaatje op zich. Bedankt.

 

 

Verslag en foto's:  John Driesen

 

Vervolg foto’s zie:  Foto's Embourg

 

Ingezonden reacties op het verslag en de foto's