Ommetje langs de Geul, Stokhem en Schin op Geul op zondag, 7 maart 2021.

Toch nog even een ommetje gemaakt langs onze mooie Geul. Meer zat er dit weekend niet in; met moeders in het ziekenhuis, is de taak verdeling gauw gemaakt. Trouwens deze wandeling is voor mij geen straf; zelf vind ik het een van de mooiste stukjes Limburg. Wandelend langs de zacht kabbelende Geul is een ware verademing. Je gedachten stromen als het ware mee. Het weer was heerlijk; een zachte bries en flink koud. Pas tegen de middag, scheen de zon volop en ontdooide het witte landschap. 

Deze route heeft nog een voordeel; halverwege kan ik bij mijn favoriete restaurant, een heerlijk bakkie koffie drinken. Het gedeelte langs de Geul oever is bijzonder in trek bij de Aronskelken ; ze staan beschut tegen de zuidhellingen en vangen reeds vroeg in de lente het eerste warme zonlicht. In Schin op Geul doorklieft de Geul het dorp . De brug over de Geul is versierd met een kunstwerk. Het symboliseert het snel stromende water. Schin op geul telt vele rijksmonumenten; veelal vakwerkhuizen, die er piekfijn uitzien. De Mauritiuskerk torent boven het dorp uit. Gebouwd in 1100  met de hier de volop voorradige bouwsteen mergel. Boven de kerk het station; ook een pareltje om te zien. De camping, die aan de grote weg ligt, is zeer geliefd bij menige vakantie vierder uit het Noorden. Het uitzicht op de Sousberg en de Keutenberg is prachtig. 

Mijn route liep verder langs de grote weg; vlak voor het dorp verkoos ik de stilte van een achteraf pad, dat uitkomt ter hoogte van de spoorbrug. Hier vervolgde ik mijn weg achterlangs de “nieuwe buurt” tot in het centrum van Wijlre. 

Verslag en Foto's:  John Driesen

Vervolg foto’s zie:  Foto's Stokhem/Schin op Geul

Ingezonden reacties op het verslag en de foto's